Castilië-la Mancha

Voor de 3e keer naar Cuenca, hoofdstad van de gelijknamige provincie in Castilië-la Mancha. Een prachtig uitvalspunt om de rest van de deelstaat te verkennen door de geweldige omgeving vol natuurschoon. De vorige keren zijn we naar de Ciudad Encantada geweest, hebben we de bron van de rivier de Cuervo bezocht en natuurlijk in de stad zelf de hangende huizen bewonderd om uiteindelijk neer te strijken op een van de terrasjes op de Plaza Mayor. Ditmaal rijden we een andere route in het gebergte rondom Cuenca, de Serranía de Cuenca. Het blijft prachtig, met nauwe kloofdalen, groene hoogvlaktes en overal die wilde bloemen. Velden vol met wilde ooievaarsbek, korenbloemen en vuurrode klaproos, het is een lust voor het oog. De maand mei is om die reden dan ook de mooiste maand voor ons om zo’n tocht te maken alhoewel het weer dan nog erg wisselvallig kan zijn. Dat is het nu ook met temperaturen schommelend tussen de 12 en 18 graden terwijl we regelmatig getrakteerd worden op een kneiterharde onweersbui gecombineerd met hagel en harde slagregens. Maar dat maakt niet uit, daarna is de natuur namelijk nóg mooier, glanzend groen en met nog meer kleur! 

Hoofddoel voor dit tripje is de Werelderfgoedstad Alcalá de Henares maar voordat we daar naar toe gaan slapen we ook nog 1 nachtje in het beeldige Sigüenza. Een monumentendorpje dat bij een van de mooiste dorpjes van Spanje behoort maar wat men er niet bij vertelt is dat er in het historische centrum ( bovenstad) bijna helemaal geen mensen meer wonen. Alles is volstrekt uitgestorven en verlaten! We slapen naast het kasteel wat tegenwoordig dienst doet als Parador. Onze Casa Rural (B&B) is en stuk bescheidener maar erg knus en gezellig met een goede gastheer die een lekker ontbijt voor ons klaar maakt de volgende morgen.

In Alcalá krijgen we om 18.00 een (gratis) rondleiding van een lokale gids aangeboden. Vandaag is de uitleg in het Engels omdat er nog een Amerikaans echtpaar meegaat. De gids heeft heel veel te vertellen en met al die historische verhalen en jaartallen vinden wij dat dus niet zo erg.  We zijn ook blij met deze uitleg want de volgende dag (donderdag 31 mei)  bezoeken we op eigen houtje de stad met alle monumenten. Je moet van te voren goed plannen wat je precies wil zien en hoe je dat gaat doen want je kan alleen op vaste tijden ( die overal verschillend zijn)  naar binnen in combinatie met een rondleiding. En die worden allemaal alleen maar in het Spaans gegeven!  We bezoeken het geboortehuis van Cervantes, de kathedraal, het oude theater en natuurlijk de Universiteit. In dat laatste gebouw krijgen we een aangepaste rondleiding, we mogen niet in alle zalen omdat deze week de afstudeerceremonies plaats vinden. We missen daardoor het mooiste stuk van het complex, de Paraninfo, maar desondanks hebben we een goede indruk gekregen van het prachtige gebouw met zijn rijke historie. 

( zie : https://m.youtube.com/watch?v=OWnzTkMKXKU)

En natuurlijk vermaken we ons constant met misschien wel de allerleukste bewoners van de stad: de ooievaars! In Alcalá weet men precies hoeveel er wonen of hoe oud ze zijn want ze zijn gechipt en er staat nu zelfs een heuse webcam in een van de nesten zodat de ooievaars de hele dag gevolgd kunnen worden.

https://www.dream-alcala.com/directo-nido-ciguena-blanca-alcala-henares/

1 juni

We vervolgen onze reis naar Chinchón, een klein stadje waarnaar we nieuwsgierig zijn geworden door de Netflixserie Velvet. In die serie wordt het stadje geroemd, niet in de laatste plaats door het lokale anijsdrankje Chinchón. Uiteraard proberen we een glaasje, het smaakt naar Pastis. En waar kan je beter op een terras zitten dan op de Plaza Mayor? Een plein in een vreemde onregelmatige vorm, niet rond, vierkant of ovaal, met in het midden een cirkelvormige arena van aangestampte aarde. Rondom het plein staan Middeleeuwse huizen van hout, groen geschilderd, niet hoger dan 3 verdiepingen en met balkons. Bijzonder sfeervol en we brengen daar een groot deel van de avond door, kijkend naar de lokale bevolking die met elkaar het weekend inluidt. Bij elk biertje roepen ze uitbundig ‘chinchón’, als verbastering van het italiaanse cin-cin.

2 juni

Vandaag is alweer de laatste dag, we gaan weer naar huis en onderweg doen we nog een stuk van de routes van Dulcinea en Don Quijote aan. In de meeste dorpen die aan deze route liggen, staat aan het begin van het dorp een beeld van Don Quichot en Sancho Panza. Een beeld of mozaïekplateau, elke afbeelding is net weer anders en we fotograferen ze allemaal. In Toboso ( woonplaats van Dulcinea) is een klein museum waar een collectie vertaalde versies van het boek Don Quijote ligt, de eerste moderne roman, geschreven in 1605 en inmiddels kan je het in meer dan 50 talen lezen.

Een aantal van deze boeken is gesigneerd door beroemde politici zoals Margaret Thatcher en Ronald Reagan en we zien zelfs een versie die in 1933 gesigneerd is door Hitler. Wij vinden dat wel een beetje vreemd maar het gaat hier om de literatuur en niet om politiek of wereldgeschiedenis, zo stellen ze in het museum.

Tenslotte bezoeken we nog de windmolens van Mota del Cuervo, het blijft een mooi gezicht om al die witte molens boven de berg te zien. De molens kunnen van binnen bezocht worden maar we zijn er uiteraard weer tijdens de middagpauze die hier toch altijd weer langer duurt dan we denken. Het uitzicht over de hoogvlakte is altijd mooi, dus ondanks de gesloten deuren is het zeker de moeite waard om er even een kijkje te nemen. 

We hebben afgelopen dagen gelogeerd in Casas Rurales, authentieke huizen die  allemaal fraai gerestaureerd zijn. Een Spaanse B&B, kleinschalig, persoonlijk en altijd schoon; tijdens het ontbijt klassieke spaanse muziek op de achtergrond......we zijn weer even een paar dagen ondergedompeld geweest in een authentiek, klassiek stukje Spanje!