De laatste dagen, Kap Khun Ka!

Dag 25  donderdag 23 januari

Hua Hin (betekent Stenen Hoofd) is een van de oudste badplaatsen van Thailand en al lang een geliefde badplaats voor de Thai. De vorige koning resideerde hier graag in zijn paleis, door de hele stad zie je dan ook overal afbeeldingen van de (huidige) koning hangen. Over deze laatste gesproken, afgelopen dagen hebben wij zo af en toe zeer kritische noten gehoord over hem. In Thailand is kritiek op de koning en het koningshuis verboden, je gaat er voor de gevangenis in. Maar dat deze nieuwe koning niet goed is voor zijn land, dat is ons toch wel duidelijk gemaakt! Er is geen respect voor hem, deze excentrieke man die internationaal bekend staat als rokkenjager, hij is inmiddels al met zijn 4e vrouw, zijn officiële concubine heeft hij bovendien vorige maand weer uit het paleis gezet. Wat er met haar gebeurd is, weet niemand maar 1 ding is zeker: zijn exen hebben het niet goed!  Op het westerse internet zijn er voorbeelden te over, er zijn foto’s te vinden van deze man, half in z’n blootje op de fiets! Het duurt nog 2 jaar, volgens onze bron, en dan is het volk het zat. Er moet een omwenteling komen, dit gaat niet meer gepikt worden, een vorst die slechte dingen doet, slecht voor zich zelf maar in de 1e plaats ook slecht voor Thailand. Komt er dan een revolutie, vragen wij. Het is tijd voor een republiek, is het antwoord. 
Wij hopen dat Thailand een nare strijd bespaard blijft, het is zo’n fijn vakantieland, maar uiteraard wensen we het ook het allerbeste toe! 

Het strand van Hua Hin is gemoedelijk te noemen, wanneer je in het oude centrum bij de trappen naar beneden gaat staan daar mooie kleine paardjes, er kan een ritje op gemaakt worden. Wanneer je rechts het strand op gaat heb je een mooi vrij leeg strand voor je alleen, er staan kleine kraampjes waar je iets te eten kunt kopen, de satéstokjes worden vers voor je bereid. 
Toch gaan wij de linkerkant van het strand op, we gaan vandaag voor het gemak en willen graag een ligbed met parasol hebben. Iedere uitbater heeft een eigen stukje strand gekregen, wij komen terecht bij nr. 3, een aardige jongeman die er de hele dag voor zorgt dat we genoeg schaduw van de parasol hebben, of juist genoeg zon. We zijn deze vorm van toerisme niet gewend, hutje mutje naast elkaar maar we genieten er van om zo vertroeteld te worden en het is ook heerlijk om even in zee te kunnen zwemmen. Het water heeft hier in de Golf van Thailand niet die prachtige turquoise kleur die je in de reisgidsen ziet, daarvoor hadden wij op Koh Samui moeten zijn, maar we nemen genoegen met wat we deze dagen hebben, het is hier ook bijzonder aangenaam. 
Sowieso zijn hier veel ‘echte’ toeristen aanwezig, mensen die hier 2, 3 weken naar toe komen om elke dag aan zwembad of strand te zitten. Wij zien onszelf toch liever als ‘reiziger’, daar zit toch wel een groot verschil in! 

Dag 26+ 27 Vrijdag 24 januari, Zaterdag 25 januari.

Onze laatste vakantiedag is aangebroken, we brengen hem op deze zelfde manier door als gisteren, dat is ons goed bevallen dus de aardige jongen van strandtent nr. 3 kan vandaag nog een keer goed voor ons zorgen. Als we om 14.30 opstaan om terug naar het hotel te keren vraagt hij of we morgen weer bij hem komen. Helaas niet, vertellen we hem, morgen moeten we terug naar Bangkok, de vakantie is voorbij. Op een of andere manier is hij in korte tijd aan ons gehecht geraakt want hij omhelst ons alsof we oude vrienden zijn en hij het vreselijk vindt dat we afscheid moeten nemen. Als we ooit terugkomen in Hua Hin gaan we weer bij hem op het strand zitten, beloven wij.
Als we vroeg in de avond in het centrum aankomen vallen we met onze neus in de boter. Het was ons de afgelopen week niet ontgaan dat het Chinees Nieuwjaar eraan komt, officieel is dat dus morgen, 25 januari, dan begint het nieuwe Chinese jaar 4717, het jaar van de Rat. De datum van het Nieuwjaar wordt bepaald door de maan: het is meestal de 2e (soms de 3e) volle maan na de winterwende, d.w.z. de kortste dag van het jaar. In Thailand leeft een grote Chinese gemeenschap en we hebben overal al traditionele rode lampionnen voor nieuwjaar zien hangen. De feestelijkheden duren trouwens wel 2 weken en overal vinden optredens plaats, ook naast ons hotel. 
In de hoofdstraat is men druk met een grote optocht, uiteraard met een draken-en leeuwendans. De Chinese Draak wordt gevormd door een paar mannen, de voorste draagt de grote kop, de rest van het lichaam wordt gedragen door andere jongens, het kronkelt door de straten. Af en toe gaat de flonkerende kop sterk omhoog, hij moet de boze geesten verdrijven samen met het vuurwerk.
De Draak beweegt zich als een reuzenslang langs de eetkraampjes waar hij overal geld ophaalt. Alles gepaard met veel drums, trommels en natuurlijk veel geknal van duizendklappers. Tot onze grote pret gaat hij precies het restaurant binnen waar wij vanavond van ons ‘afscheidseten’ willen genieten: buiten liggen grote lobsters waar wij onze zinnen op hebben gezet. Je betaalt per gewicht, ze zijn groot en zien er mooi uit, dat eet je niet elke dag! Wij vinden dat een mooie afsluiting van een zeer bijzondere reis. 

Zaterdag om 14.00 staat dan de laatste transfer klaar om ons naar Lat Krabang te brengen, een district in het zuid-oosten van Bangkok, de stad telt er maar liefst 50. Het ligt dicht bij het internationale vliegveld Suvarnabhumi, een moeilijke naam, gegeven door de vorige koning Bhumibol (Rama IX) en die je moet uitspreken als Soewannapoem. De naam zou ‘gouden schiereiland’ betekenen.
3 jaar geleden hebben wij hier ook de laatste nacht van onze reis geslapen, het is fijn dat we morgen hoogstens 20 minuten moeten rijden om bij het vliegveld te komen. Vanuit de stad zou dat zeker anderhalf uur zijn, vanwege de afstand en niet te vergeten de enorme verkeersdrukte!
Het is 239 kilometer van Hua Hin naar Lat Krabang, we doen er precies 3 uur over en dat is een recordtijd. De chauffeur van vandaag is een zwijgzaam type, althans, hij zegt helemaal niets in het Engels tegen ons. In plaats daarvan rijdt hij stevig door zodat we nog voor 17.00 uur in het hotel zijn. We lopen nog even een rondje en komen een hypermodern winkelcentrum tegen waar de airco op -20 staat. Veel vrouwen hebben hun traditionele nieuwjaarsjurk aangetrokken: een lange chinese jurk in rood satijn, het staat heel feestelijk.
Behalve dat hier werkelijk álles verkocht wordt, van een kimonootje tot moderne electronica en zelfs auto’s, kan je er voornamelijk ook eten. Elke Aziatische keuken is hier vertegenwoordigd, wij gaan voor de tafel-BBQ die we nog van Laos kennen. In je tafel is een BBQ gebouwd, in Laos ging dat op kooltjes, hier is het een gasBBQ. We bereiden onze eigen laatste maaltijd in Thailand, we zijn echt de enige westerlingen hier en we worden stiekem bespied hoe wij dat allemaal doen met die stokjes. 

Het is een mooi einde van een fantastische reis die we eigenlijk 3 jaar geleden gestart zijn. Toen waren we bijna 6 weken weg, Myanmar en Thailand stonden echter ook nog op het lijstje maar dat zou toen te veel geworden zijn, dat konden we niet in 1x realiseren.
Er heeft dus 3 jaar tussen gezeten, dat voelde echter helemaal niet zo toen we bijna 4 weken geleden in Mandalay aankwamen. Alles in Azië was meteen weer zó vertrouwd, de beelden en de geuren, dat we ons direct weer helemaal thuis gevoeld hebben. Alsof we nooit weg zijn geweest! 
Na deze reis hebben we onze ‘Bucketlist’ voor wat betreft dit deel van de wereld ‘afgewerkt’. Niet dat we er genoeg van hebben, we sluiten zeker niet uit dat we nog weer eens naar Thailand op vakantie gaan! 
Voorlopig gaan we nagenieten van deze weken, met duizenden foto’s en ons verslag zullen we nog regelmatig terugkijken op een geweldige reis. 

Thailand, we nemen nu afscheid, het is geen vaarwel maar een dank je wel, tot ziens: Kap Khun Ka, Sawadee ka!