Blåvand

Dag 10 Zondag 1 mei, Blåvand.

Met 4 jonge kinderen in huis weet je zeker dat het leven vroeg begint, van ‘uitslapen’ is er geen sprake van de komende dagen.
We splitsen op, het is de 1e dag waarbij de kids lekker het strand gaan verkennen en wij gaan met zoon + schoondochter richting Ringkøbing. 
In Skjern bezoeken we eerst het Deense Vliegmuseum waar een collectie staat van ca. 50 vliegtuigen vanaf de eerste dagen uit de luchtvaart tot aan de jaren ‘80, zowel burger als militair. Verrassend leuk en herkenbaar en dat vinden meer Nederlanders want ook hier zijn die alom aanwezig.
Vanuit Skjern is het een klein stukje naar Ringköbing, de grootste plaats aan het Ringköbing Fjord. We maken een korte stadswandeling; omdat het zondag is, is het erg rustig in het stadje (want alle winkels zijn dicht) zodat we mooi foto’s kunnen maken van de pittoreske straatjes. Vooral rond de haven staan leuke houten huisjes, vismanden liggen er vóór op het gras te drogen. Ergens lees ik dat het ‘Indianendorp’ wordt genoemd, er staat in het midden ook een wigwam van boomtakken. 
De kerk van Ringköbing is een van de oudste stenen kerken van het land, rond 1500 gebouwd waarbij het van een afstandje meteen opvalt dat de top van de kerk breder is dan de onderkant zodat het lijkt alsof hij scheef staat. Er komt een aardige dame op ons af die vermeldt dat er vanmiddag om 16.00 een prachtig concert zal plaats vinden en dat we écht moeten komen luisteren. Wanneer we vertellen dat we alleen maar een kort bezoek aan het stadje brengen is ze zichtbaar teleurgesteld. ‘Jammer’, zucht ze, ‘want het is echt heel mooi’.
Op de terugweg maken we een stop bij de Lyngvigfyr, ofwel de vuurtoren van Lyngvig. Om de toren te beklimmen moet je een kaartje kopen maar wij besluiten niet vanaf maar ván de vuurtoren foto’s te maken. Het duinlandschap is groots en de duinen vrij hoog dus we ploeteren door het zand tot aan de zee waar we een prachtig zicht hebben op zowel zee als vuurtoren. 
Na vandaag is iedereen het erover eens dat het een verrassend mooi stuk van de wereld is met eindeloze vergezichten en heldere luchten! 

Dag 11 Maandag 2 mei

Net buiten Blåvand ligt Tirpitz, een Duitse bunker uit WO 2 die echter pas in 1944 is gebouwd om het gebied rond havenstad Esbjerg te verdedigen. Hij maakte deel uit van Hitlers Atlantic Wall, de verdedigingslijn langs de kust die loopt van het noorden van Noorwegen tot het zuiden van Frankrijk.
Tegenwoordig is er een heel mooi museum van gemaakt met verschillende tentoonstellingen. Wij zien een 4-d show over de geschiedenis van Blåvand waarvoor we plaats mogen nemen in een oude reddingssloep uit 1913. In een andere ruimte bewegen mechanische dieren uit de oertijd zoals wolmammoeten etc. Bij ieder voorwerp is uitleg door middel van een audioguide.
Uiteraard is er ook een deel ontwikkeld over het leven in 1944 waarbij ‘echte’ mensen hun verhalen doen. Alles is heel fraai vormgegeven en we spenderen er bijna 2,5 uur, echt een aanrader. 

Dag 12 Dinsdag 3 mei

Uiteraard gaan we de beeldengroep Menneket ved Havet bewonderen, de Mannen aan de haven. De 4 grote, zittende (mans)figuren, gemaakt van wit beton, kijken 4 km. buiten het centrum van Esbjerg over zee uit. Ze zijn 9 meter hoog en schijnen met helder weer zoals vandaag vanaf 10 kilometer uit de kust nog zichtbaar te zijn. Ze zijn in 1994 gecreëerd ter gelegenheid van het 100-jarige bestaan van de stad Esbjerg. Er komen veel toeristen op af en ook wij schieten heel wat plaatjes. 
Voor de rest is de stad niet bijzonder bezienswaardig, ook al is het de grootste en belangrijkste havenstad van Denemarken (en 5e stad van het land) dus hier geen kleine middeleeuwse straatjes. In plaats daarvan een brede winkelstraat waar het werkelijk wemelt van de Nederlanders, we horen amper Deens om ons heen. 
Ondanks dat is het toch een aardig stadje om door heen te wandelen, ook nu weer volgen we een korte stadswandeling en voor diegene die van winkelen houdt is hier van alles te ontdekken. 

Dag 13-15, 4 t/m 6 mei

Dagen vliegen om met uiteraard een bezoek aan Legoland, toch wel verrassend leuk, ook als je niet echt een Legofan bent. Alles is werkelijk van de beroemde steentjes gemaakt. Ooit is het begonnen met Legoland Mini (een soort Madurodam) waar Denemarken en de rest van de wereld is nagebouwd waarbij Nederland en Amsterdam een opmerkelijk groot deel van uitmaakt. Er wordt gezegd dat het een soort eerbetoon is aan de grote aantallen Nederlanders die dit park komen bezoeken. En dat zijn er inderdaad heel veel; Deense moeders die een abonnement op het park hebben denken een rustige dag uitgezocht te hebben en ze verbazen zich er zichtbaar over dat het zo druk is. Door de jonge medewerkers wordt lachend uitgelegd dat men in Nederland nu vakantie heeft. 
Het park ligt letterlijk naast het vliegveld en we hebben o.a. 3 KLM vliegtuigen zien starten/ landen. 
Dichtbij ons vakantiehuis staat de vuurtoren van Blåvand, de Blåvandshyk Fyr. Hij is 40 m. hoog, en al meer dan 100 jaar prijkt hij daar markant als de meest westelijke punt van Denemarken. Vanaf de hoge duinen heb je weer een prachtig uitzicht over het ruige landschap, alles is natuurgebied hier.
Wanneer je naar links over het strand kijkt kan je er niet omheen: de 4 bunkers die getransformeerd zijn in ijzeren paarden. Of zijn het ezels? Er ontstaat een kleine discussie en hoe simpel is het antwoord: het zijn muilezels. Door kunstenaar Bill Woodrow symbolisch gekozen omdat muilezels zichzelf niet kunnen voortplanten. Zo zou het met oorlog ook zo moeten zijn, dat de gruwelijkheden van de oorlog niet gereproduceerd kunnen worden. Het is echt een heel bijzonder gezicht, die lelijke betonnen bunkers en dan die prachtige hoofden (en staarten) eraan gemaakt, staande op een immens breed en wit zandstrand. 

Tenslotte mag Ribe ook niet overgeslagen worden, het is niet alleen de oudste stad van Denemarken maar zelfs van heel Scandinavië. Reeds in 710 is het als handelsplaats gesticht door Vikingen en Friezen die naar het Noorden waren getrokken, Ribe lag toen nog aan zee en was een belangrijke haven voor de handel en plundertochten van de Vikingen. 
Begin 13e eeuw woonde daar Koning Waldemar II (ja, van die toren uit Lingen!) met zijn bruid prinses Dagmar, wier naam je in het stadje her en der tegenkomt, er is o.a. een hotel naar haar vernoemd. Ondanks dat men over haar leven slechts iets afweet door legendes en verhalen spreekt zij zeer tot de verbeelding van de bevolking en hoort zij tegenwoordig nog steeds tot de populairste koninginnen van het land. 
Het charmante stadje is in 2014 uitgeroepen tot ‘Mooiste stadje van Europa’ en deze titel is zeker verdiend! Het is gewoon één groot openluchtmuseum met prachtige oude huisjes, straatjes en idyllische hoekjes, gecombineerd met gezellige winkelstraatjes en terrasjes.
De Romaanse Domkerk uit de 12e eeuw is zeer de moeite waard om te bekijken, met een onverwacht modern deel achter het altaar. 
Tegenover de kerk is een (gratis) museum, daar zijn de ruïnes van de begraafplaats van de 1e christenen in Denemarken, gesticht rond 855. Binnen is precies te zien waar de lichamen hebben gelegen, er is goede uitleg bij zowel in het Duits als in het Engels. 
Morgen gaan we Jutland en Denemarken verlaten, het heeft ons aangenaam verrast door de leuke stadjes en vooral ook de prachtige kust en natuur. We zijn het er met zijn allen unaniem over eens dat het een plek is om terug te komen!