Van Costa Blanca naar Douro

Dag 1 Donderdag 16 september Costa Blanca - Consuegra

Onze route van vandaag gaat vanaf de kust via Jumilla, Albacete en Alcazar de San Juan naar Consuegra. 
Omdat we niet van snelwegen houden kiezen we ervoor om niet al te veel kilometers per dag te maken en kleinere wegen te nemen waardoor we vele dorpjes en stadjes passeren.
Onderweg stoppen we regelmatig om op een terras koffie te drinken en uiteraard nemen we de tijd voor de warme middagmaaltijd, de comida. Altijd kom je overal leuke restaurantjes tegen maar op het moment dat je echt gaat zoeken is er dus geen een te vinden. We komen uiteindelijk terecht bij een chauffeursrestaurant, dat is te zien aan de tientallen vrachtwagens die voor de deur van het restaurant staan. Er komen overigens ook ‘gewone’ gasten naar binnen, 3 uur ‘s middags is nog een heel gewone tijd om aan de lunch te gaan. 
Met mondkapjes op is het lastig communiceren, dat is overigens het enige wat wij nog merken aan de coronamaatregelen. (Geen QR codes of andere bewijzen, alleen in het museum in Alicante zijn wij 1x gecontroleerd op lichaamstemperatuur). Daardoor zijn de obers moeilijk te verstaan en we weten dus eigenlijk niet precies wat we nu besteld hebben. We voelen ons als een echte toerist terwijl we nu echt wel redelijk goed Spaans spreken en we hebben eigenlijk wel plezier in deze situatie. 
Het hoofdgerecht blijkt een lamsbout te zijn, in eigen vel gegaard op een groot houtsvuur. ‘Typico manchego’ , wordt er gezegd. Het smaakt ons goed, zeker met de lokale wijn van Villarobledo erbij. 
Het is hier een groot wijngebied, we passeren ook heel wat voorname bodega’s. 
Ondertussen zijn we ook in het land van Don Quijote beland, de hoofdpersoon in het boek van Cervantes (17e eeuw) en op een aantal heuvels ontdekken wij de karakteristieke witte molens die door hem voor reuzen werden aangezien. We proberen het ons voor te stellen…….De molens waren in die tijd overigens een nieuwe verschijning, meegenomen door de Caballeros de los Sanjuanistas ( een ridderorde) om graan te malen. 
Consuegra is ons doel vandaag, hier hebben wij voor 1 nacht een onderkomen wat uitkijkt over de 12 molens die boven op de heuvel staan, de Cerro del Calderíco. Ons appartement is trouwens vernoemd naar een van deze molens die allemaal een naam hebben. Wij slapen in ‘Bolero’.
We lopen eerst even door het centrum van Consuegra, er is ons aanbevolen om even een kijkje te nemen in de kerk die op de hoek staat, de Kerk van Christus van Veracruz. Er zijn 2 dingen opmerkelijk aan deze kerk, zo wordt ons verteld. Ten eerste is de voorgevel als enige deel van de kerk gebouwd van wit marmer, voor de rest is er goedkoper materiaal gebruikt. Maar de grootste bezienswaardigheid is hier toch wel het speciale beeld waarvan er waarschijnlijk maar 4 bestaan : een Christus zonder baard. We zoeken het op Internet op, er schijnen er 3 in Spanje te zijn en 1 in Krakau.

Het is al 19.30, de zon zal zo ondergaan dus we pakken de auto om de 12 molens te bekijken. Deze molenreeks wordt beschouwd als de meest complete en best bewaarde van Spanje en normaal gesproken komen er hier altijd busladingen toeristen op af. 5 jaar geleden waren wij hier ook al eens op doorreis en de drukte van toen was ons in elk geval bij gebleven.
Wat een contrast met vanavond, er is slechts een handvol toeristen die net als wij 
voor de zonsondergang naar boven gaan om te genieten van het schouwspel dat zich elke avond afspeelt maar altijd wondermooi blijft en zeker met dit bijzondere decor om ons heen.