Rondje Andalousië, Jaén en Écija.

Dag 1 Zaterdag 7 januari

Vandaag mooie weg gereden naar ons 1e doel van deze week, de stad Jaén in Andalousië. Het is genieten van de prachtige natuur van Noord-Murcia en Albacete, de Sierra de Cazorla en Segura, een groot natuurgebied. De temperaturen komen niet hoger dan 14 gr., we zitten dan ook af en toe op een hoogte van ruim 1100 m. Onderweg zijn we nog getuige van een vreemd tafereel. Er komt een hond uit het bos gerend en iets verder op de weg rent er nog een, zijn bek vol met bloed. Tot ons afgrijzen zien we een hele roedel die bezig is een levend wild zwijn te grazen te nemen. Het zwijn staat angstig tegen de rotswand gedrukt en de honden trekken en scheuren aan zijn lijf. Echt afschúwelijk! Het zijn geen wilde honden, ze dragen allemaal een paar halsbanden en hun baas loopt een halve kilometer verderop de heuvel, zo zien wij. 
De stad ligt erg mooi, omringd door hoge bergen en is verrassend leuk en gezellig. De prachtige kerstversiering hangt en brandt nog. De terrassen zitten vol met grote groepen vrienden en families die het nieuwe jaar nog uitgebreid met elkaar inluiden. 
Wij bezoeken de grootste bezienswaardigheid van de stad, de prachtige en indrukwekkende kathedraal (Catedral de la Asunción).
Net als vele andere kerken en kathedralen is ook deze in de 13e eeuw gebouwd op de plek waar ooit een moskee stond. 
In de 16e eeuw is de kathedraal verbouwd door de grote bouwmeester De Vandelvira van wie tot eind februari ‘23 een mooie overzichtstentoonstelling te zien is in o.a. de crypte en de bovenverdieping van de kerk. 
De rondleiding brengt ons daar naar toe, we moeten er heel wat treden voor beklimmen maar we worden daar wél voor beloond: het uitzicht over de kerk + de stad is gewéldig! 

Als we weer buiten komen is het inmiddels donker geworden en zijn alle straten en pleinen feestelijk verlicht. Waarschijnlijk is dit de laatste avond, de Kerstperiode is nu officieel voorbij. We storten ons in de gezellige drukte van de stad waarbij vooral opvalt dat er hier geen een buitenlandse toerist is. Op 2 Zuid-Koreaanse studentes (Erasmus-project) na, zijn wij de enigen, wat de stad en omgeving voor ons een authentiek gevoel geeft. 

Dag 2 Zondag 8 januari

Het weer is totaal omgeslagen vannacht. Er staat een harde wind en het regent gestaag, misschien moeten we onze plannen voor vandaag een beetje bijstellen. Eerst maar eens ontbijten, gisteren moesten we alvast een tijd afspreken in verband met te weinig personeel.   
In het midden van het zaaltje staat een vriendelijke dame in een soort buffet-kooi van perspex. We moeten zeggen wat we willen eten en dan legt zij het op een bordje en dienblad wat ze ons om het hoekje aanreikt. Een systeem wat we nog nooit eerder gezien hebben en waar elke gast zich ook over verbaast want erg efficiënt is het dus niet. De koffie wordt gebracht door de jongen van de receptie die heen en weer rent om ook gasten uit te checken.  
Ondanks het herfstachtige weer gaan we toch een kijkje nemen bij het uitkijkpunt van het kasteel van Santa Catalina. En zowaar, het klaart even op en er verschijnt een prachtige regenboog aan de hemel! 
De rit naar Écija voert ons door eindeloze olijfvelden, Jaén is overigens de wereldhoofdstad van de internationale olijfolieproductie. De meeste olijfolie ter wereld  wordt hier geproduceerd. 
We zijn dan ook verbaasd om plotseling een gloednieuw museum van de ….amandel langs de weg aan te treffen. Natuurlijk nemen we er een kijkje, het is best interessant en zo leren we dat er wel 100 amandelsoorten bestaan en dat de Marcona, de Koningin van de Amandel, de Reina de las Almendras, uit Alicante komt!  
Verder is er een zaaltje als eerbetoon aan een beroemde stierenvechter die uit de buurt komt, torero Manuel Benítez oftewel ‘El Cordobés’. Zijn auto staat er tentoongesteld en er hangen foto’s van hem samen met heel veel belangrijke mannen zoals Robert Kennedy, Koning Juan Carlos etc. Nutteloos feitje: BZN heeft een lied voor hem geschreven, genaamd ‘El Cordobés’.

In Écija wacht ons een prachtig Andalousisch stadspaleisje uit de 18e eeuw, ooit bewoond geweest door een burgemeester. Compleet met de bekende Azulejos en een patio in het midden vol planten. Wij slapen in kamer ‘Granada’. 
Het is een prachtig stadje, alles ademt een rijk verleden uit. In de 18e eeuw woonden er 40 adellijke families in Ecíja en die gebouwen en huizen staan nog steeds, inmiddels fraai gerestaureerd. Écija telt in totaal 46 monumenten, 11 torenspitsen en 17 paleizen, het wordt ook wel de Stad van de Torens genoemd. De moeite waard dus om hier een nachtje te blijven, morgenochtend zullen we er nog een paar bezoeken.