Lingen + Hitzacker, Oranienroute

Dag 1 Vrijdag 22-4 2022  

N’gein-Lingen, ca. 200 km. 

Bezoek aan het Duitse stadje Lingen aan de Oranjeroute, een traject van circa 2.300 km lang wat langs 23 Duitse plaatsen loopt die  allemaal een historische band met het Nederlandse Koningshuis hebben.
Lingen was van 1597 tot 1648 in het bezit van het Huis van Oranje, van 1648 tot 1702 was het zelfs onderdeel van Nederland.  
In 1697 stichtte koning-stadhouder Willem III hier een universiteit die tot 1820 heeft bestaan.

We krijgen bij de plaatselijke VVV een plattegrond waar de belangrijkste monumenten op vermeld staan. De route heet ‘Wandelen op historische paden’. Het stadje is niet groot maar heel aardig om even doorheen 
te wandelen waarbij we vooral op het verstilde pleintje van de universiteitsgebouwen de sfeer terugvinden van de tijden van weleer. 
Op deze zonnige vrijdag is het voor het historische stadhuis een drukte van jewelste, achter elkaar komt er een bruidspaar aan om op deze plek te mogen trouwen. Het valt ons op dat de bruiden creatief gekleed zijn, geen van allen draagt een ‘ouderwetse’ witte bruidsjurk. Het zal ongetwijfeld heel veel schelen in de kosten; daar weten we inmiddels alles van af aangezien onze (2e) dochter volgende maand gaat trouwen. In een jurk met alles erop en eraan.

We staan op een enigszins vreemde camping met voornamelijk vaste stacaravans. Er is niemand bij de receptie, als we aankomen is de poort toevallig open en mogen we gewoon ergens gaan staan. Voor de rest van de dag zien we niemand meer en als we na ons stadsbezoek terugkomen zijn we blij met vriendelijke campingbewoners die voor ons de slagboom open doen. Of we ook douchemunten hebben gekregen, vraagt de goede buurman ons? Nee dus, maar hij heeft er genoeg van dus die kunnen we gelukkig bij hem kopen zodat we straks schoon naar bed gaan.

Dag 2 Zaterdag 23-4

Lingen- Dannenberg (Elbe, Nedersaksen), 305 km.

Een deel van het traject leggen we af via de snelweg. Normaal gesproken vinden we dat erg saai maar vandaag zijn er in de graanvelden naast de weg bijzonder veel herten te zien. Hele roedels liggen of staan daar vredig terwijl het verkeer langs ze heen raast. We hebben in Europa nog nooit zoveel herten in zo’n korte tijd bij elkaar gezien, we tellen er in totaal wel 30! 
Bij aankomst op de volgende camping is weer niemand aanwezig. We hebben van tevoren al contact met camping gehad waarbij we een plaatsnummer hebben gekregen en we besluiten ons eerst te installeren voordat we telefonisch contact met ze opnemen. 
Het is nog vroeg genoeg om even een bezoekje te brengen aan het oude centrum van Dannenberg, plaatsje aan de Duitse Vakwerk Straat. Bijzonder in deze streek is toch wel dat het om (rode) baksteen vakwerkhuizen gaat i.p.v gepleisterde huizen. Ondanks dat het zaterdagmiddag is, is het in het plaatsje bijzonder rustig, er zit slechts een enkeling op een van de terrassen. Opvallend is dat nog velen hun FFP2 masker dragen hoewel dat al een tijdje niet meer verplicht is. Verder zien we overal kleine covid-teststations in de stadjes, het leeft hier duidelijk nog sterk terwijl we dat in Nederland (bijna) helemaal vergeten zijn. 

Dominant in het stadje is de voormalige donjon van de Waldemartoren, het enige onderdeel van een grote burcht die bewaard is gebleven. Dannenberg kwam in het middelpunt van de internationale politiek door de gevangenneming van de Deense koning Waldemar II in het kasteel van Dannenberg van 1223 tot 1224. Deze specifieke plek werd gekozen omdat deze zich op de linkeroever van de Elbe bevindt, waardoor een eventuele Deense toegang bemoeilijkt werd. Op de plaats van het voormalige kasteel naast de Waldemarturm staan tegenwoordig verschillende gebouwen waaronder een marionnettentheater.