Jerash

Dag 2 Woensdag 25 oktober.

Vanochtend mogen we van onze reisleider S. rustig aan doen, pas om 09.00 krijgen we de eerste uitleg over het land en de rondreis om vervolgens nog eventuele excursies te boeken. 
10.00 vertrekken we naar ons eerste doel van vandaag, een kleine 70 km. ten noordwesten van Amman, Ajloun.
Het landschap is zeer groen en heuvelachtig, sowieso ligt Amman al op een hoogte van ruim 1000 meter.  
Ajloun staat bekend om het stoere kasteel dat je al van verre waar kunt nemen. Het staat op een heuvel van 1250 m. en is in de 12e eeuw gebouwd onder de heerschappij van sultan en militair leider Saladin. De ligging is prachtig en als je de grote (gladde) treden allemaal beklommen hebt word je beloond met een fraai uitzicht, zeker als het helder weer is, dan kun je de top van de berg Hermon zien die in de bijbel genoemd wordt.
Eenmaal weer beneden gaan we op zoek naar de fotograaf die van ons een kiekje zal maken, verkleed in sultanskleding. We worden prachtig aangekleed en laten ons gewillig fotograferen, tot hilariteit van de overige reisgenoten. 
Het printen van de foto’s echter is een andere uitdaging en helaas moeten we vertrekken zónder foto. Gelukkig hebben enkele reisgenoten met de smartphones ook wat plaatjes geschoten zodat we tóch een leuke herinnering aan deze toeristische activiteit hebben.

De lunch gebruiken we in een leuk restaurant bij de ingang van de oude stad Jerash. Deze wordt wel gezien als een van de belangrijkste én interessantste Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden en een absoluut hoogtepunt van Jordanië. 
Jerash wordt nu wel het ‘Pompeii van het Midden Oosten genoemd, heette oorspronkelijk Gerasa en maakte deel uit van Decapolis, in de Romeinse tijd een verbond van 10 steden waar onder andere Damascus en Philadelphia (het huidige Amman). 
De stad werd in 746 door een vreselijke aardbeving verwoest en ondanks dat in de 12e eeuw de Kruisvaarders de stad weer nieuw leven probeerden in te blazen, raakte Jerash tijdens gevechten tegen de Moslims weer zwaar beschadigd. 
Pas begin 20e eeuw heeft een Duitse archeoloog de stad herontdekt en vandaag de dag is Jerash dus een absolute must tijdens een verblijf in Jordanië. 
Het is een immens groot terrein vol resten van tempels, amfitheaters en grootse pleinen, vooral de tientallen (Korintische) zuilen zijn zeer indrukwekkend. 
In het amfitheater krijgen we nog even een optreden van traditionele doedelzakspelers te horen waarbij enkelen van ons een dansje moeten maken met de musici.

Ach, het hoort er allemaal bij, evenals de souvenirstalletjes met armbandjes, aardewerk en traditionele ‘theedoeken’ voor op het hoofd. 2 dames  zwichten en laten zich gewillig zo’n doek op hun hoofd aanbrengen. 
Al met al lopen we daar een aantal kilometers, vanaf de tempel van Artemis dalen we vele treden af om via de hobbelige hoofdstraat, de Cardo Maximus, terug te keren richting bus. 
We vinden het eigenlijk verbazingwekkend dat we nog nooit eerder van deze stad gehoord hebben, pas bij het inlezen voor deze reis hebben we deze naam voor het eerst gezien. Wat een gewéldig begin van deze reis!