Wadi Rum

Dag 7 Maandag 30 oktober

Om 08.00 verlaten we ons hotel in Petra waar we 3 nachten verbleven hebben. Tijd voor een nieuwe omgeving maar eerst gaan we nog een bezienswaardigheid in de buurt bezoeken voordat we verder trekken naar het zuiden. 
Klein Petra ligt op een klein kwartier van Wadi Musa en was bedoeld om de karavanen hier te herbergen. Gelegen op de belangrijkste handelsroute kwamen hier duizenden handelaren in wierook en specerijen met hun kamelen om vervolgens verder te trekken naar het noorden. De specerijen kwamen uit India en op het Arabisch schiereiland stonden de kooplui de schepen vol koopwaar op te wachten en over te laden op hun kamelen.
In deze kleine kloof, de Siq-al-Barid is ook een grafgevel te vinden, we zijn er al vroeg  (08.20) en dat heeft absoluut een voordeel want de grote drukte komt pas echt op gang wanneer wij daar weer vertrekken. 

Het doel vandaag is Wadi Rum, ook een absoluut hoogtepunt van Jordanië. Het gebied is meer dan 700 km2 groot en staat sinds 1998 als beschermd natuurgebied op de Unesco Werelderfgoedlijst. 
Het gebied wordt bewoond door Bedoeïenen die inmiddels voor 80% afhankelijk zijn van toerisme. Jeeptochten, tentenkampen of souvenirstalletjes en natuurlijk een tocht op een kameel….het is er allemaal.

Onze accommodatie voor vannacht is uiteraard ook een tent alhoewel dit kamp meer op een glamping lijkt met de luxe ‘tenten’ die uitgerust zijn met grote bedden en eigen sanitair. Alhoewel dat laatste toch wel een uitdaging is want bij de een spoelt het toilet niet door en wij hebben geen warm water. Deze overnachting valt dus weer onder de noemer ‘avontuurlijk’, zoals wij altijd minstens 1x in een reis willen hebben.
Met de Jeep, die een Toyota Hillux blijkt te zijn en waar de jonge chauffeur (bij navraag blijkt hij pas 13 jaar te zijn!) wel raad mee weet, maken we een tocht van 4 uur door een gedeelte van de Wadi. Rotsformaties in alle kleuren en verschillende gesteentes staan loodrecht in het zand van de woestijn dat alle kleuren lijkt te hebben naarmate het zonlicht milder wordt. 
Nadat de dames uit de groep wat takjes hebben verzameld wordt er een vuurtje gemaakt en er wordt een theeketel op gezet waarna iedereen een kopje lokale thee krijgt. 
Dan krijgen de chauffeurs haast, we moeten rond 18.30 bij de plek zijn waar we naar de zonsondergang gaan kijken en wanneer we daar aankomen blijkt dat we niet de enigen zijn. De rots staat al vol met vele anderen die al een mooi plekje hebben bemachtigd en zo staan we tussen o.a. Fransen en Italianen het dagelijkse schouwspel te bewonderen.
Vóór ons staat beneden een groepje kamelen met toeristen op hun rug, hun silhouetten in het woestijnzand steken mooi af tegen de donkere rotsen waarachter zo de zon gaat verdwijnen. 
Dit is een van de momenten waarop we beseffen waarom onze reis ‘Magisch Jordanië’ heet, we wanen ons (net als in Petra) in een sprookje van 1001 nacht.

Het diner wordt op traditionele wijze bereid vandaag, we krijgen zarb ofwel BBQ van de Bedoeïenen. Het is een eeuwenoude traditie waarbij het voedsel op roosters en kooltjes ingegraven wordt. We mogen verzamelen op een speciale plek waar een grote pan met lam, kip en groenten in het zand gegaard is. De koks geven een kleine show weg tijdens het ‘uitgraven’ van de schalen om vervolgens het eten zonder bestek uit te serveren, dus gewoon met de handen. Ze hebben wél handschoenen aan, voor de hygiëne. Na zo’n lange middag in de buitenlucht smaakt het allemaal nog extra lekker!