Trans Canada Highway 1 East

Dag 4 Dinsdag 7 mei Traject Peachland naar Revelstoke, 287 km

Camping: Williamson Lake

Gisteren was heel stiekem de lucht gaan betrekken en was het uiteindelijk geheel bewolkt toen we bij de camping aankwamen. Als we vanochtend (weer zo vroeg) wakker worden schijnt gelukkig de zon weer uitbundig en zien we eigenlijk pas hoe mooi we staan. Direct aan het meer gelegen, omringd door glooiende bergen die weerspiegelen in het glasheldere water. 
De eerste stad die we tijdens onze rit vandaag aandoen is Kelowna, hoofdstad van de Okanagan Vallei, zeer vruchtbaar en leverancier van veel fruitsoorten en wijn. Het heeft een mild klimaat en is omringd door heel veel water waardoor uitgebreid toerisme is ontstaan. Jachthaventjes, campings en vele hotels maken de omgeving zeer levendig. We stoppen hier niet, voor ons ziet het er een beetje al te glad, toeristisch en commercieel uit maar verderop Highway 97 passeren we Vernon waar we besluiten even het Information Centre in te lopen. We worden gewoon naar binnen gehaald, zó leuk vindt men het dat we met een RV hun stadje aandoen en krijgen zelfs een speciale parkeerkaart zodat we gratis op hun parkeerterrein mogen staan om het stadje te bezoeken. 
Ook in Vernon zijn artiesten druk bezig geweest om blinde muren op te vrolijken. De schilderingen zijn werkelijk prachtig en er is zelfs een heuse wandelroute uitgezet die we natuurlijk lopen omdat de meisjes van het toeristenbureau er zo trots op zijn. Niet alleen zíj zijn trots, op straat worden we een paar keer aangesproken door lokale bewoners die ons vragen welke schilderingen wij de mooiste vinden om daarna hun eigen voorkeur aan ons mee te delen en direct een praatje er aan vast te knopen. Iedereen wil graag weten waar we vandaan komen en is zeer geïnteresseerd in ons! 

Wat een afwisselende rit is het vandaag, overal stromen prachtige rivieren, zien we langs de weg watervallen en rijden we door groene valleien. Soms is het dal zó smal dat alles direct naast elkaar ligt: weg, rivier en spoorlijn. Af en toe passeert er trouwens een goederentrein, we hebben gemeten hoe lang ze zijn: bijna 2 km!

In Revelstoke gaan we de nacht doorbrengen, we hebben weer een mooie campground gevonden, direct aan een meertje en voor het eerst deze reis stoken we met grote houtblokken een mooi vuur in de speciale kampvuurbak die op elke kampeerplek aanwezig is  (het zijn eigenlijke oude velgen van vrachtwagens). Overigens krijgen we duidelijke instructies voor wat betreft ons afval: niets laten slingeren, alles moet in de camper blijven of in de speciale veiligheidsbakken gedeponeerd worden want er zijn al weer beren gespot rond de camping! 

Dag 5 Woensdag 8 mei Traject Revelstoke naar Lake Louise, 250 km

Camping: Lake Louise

Ook vanochtend weer vroeg op pad, het bevalt ons wel, we zijn nog steeds erg vroeg wakker en zo heb je heerlijk lange dagen. 
We willen eigenlijk eerst een kijkje nemen in Revelstoke National Park of het aangrenzende park Glacier Park maar horen tot onze teleurstelling dat het nog allemaal gesloten is. Dat kan wel tot half juni duren voordat alles sneeuw-en ijsvrij is. Aan de ene kant natuurlijk jammer dat het zo is maar aan de andere kant horen we van de mensen bij het informatiecentrum bovenop de Rogerspas dat het toch wel een gunstige tijd is om hier nu rond te reizen aangezien de kans om dieren te spotten nu wel erg groot is. Met dieren worden behalve gemzen, herten en rendieren natuurlijk ook beren bedoeld en we worden meegenomen naar een salon waar we een beren-instructiefilm te zien krijgen waarin duidelijk wordt gemaakt hoe te handelen in het geval dat je een beer ontmoet. 
Let wel: er leven honderdduizenden beren hier in Canada, zowel zwarte beren als de zeer gevaarlijke grizzly-beer. Na het zien van de film ben ik er niet geruster op geworden.
We kopen bij een jonge man in een klein hokje aan de kant van de weg onze entreepassen voor een aantal nationale parken. Nu mogen we tenminste ook stoppen en uitstappen in bv het Yohopark, zonder pas mag je er nl alleen maar doorheen rijden. Overigens is het nog steeds highway 1, de Trans Canada highway East die we volgen. 
Er ligt overal veel sneeuw en we zien nog half bevroren rivieren en meren, de omgeving is hier werkelijk adembenemend mooi met al die besneeuwde toppen op de achtergrond en nog steeds een helderblauwe lucht.
We willen eigenlijk vroeg een camping opzoeken maar degene die ze ons adviseren blijkt helemaal verlaten te zijn. Hij is wel open maar er staat gewoon helemaal niemand en dat vinden we toch geen fijn idee dus rijden we door tot Lake Louise.
Het meer gaan we morgen bekijken, nu eerst een plek zien te vinden want er is geen receptie waar je je moet melden maar een hokje waar je zelf een registratieformulier met het verschuldigde nachttarief kunt inleveren. 
Als we na het eten even uit de camper stappen, valt de deur dicht in het slot en daar staan we dan : zonder jas en al onze bezittingen liggen binnen; bovendien begint het al goed koud te worden. En dan al die beren! 
We kloppen uiteindelijk aan bij een jong Nederlands stel dat we gisteren op de andere camping ook al hadden ontmoet, zij helpen ons graag en weten uiteindelijk met hun telefoon de alarmdienst van onze campermaatschappij te pakken te krijgen. 
Al met al komt er uiteindelijk na een klein uur een hulpdienst aan die binnen een minuut de deur weer openkrijgt. Wat een opluchting en we maken er daarna met z’n vieren verder maar een gezellige avond van.......